Սիրելի ընթերցող,

այս կայքում իմ վեպերն են, որոնք ես գրել եմ՝ մտածելով, որ մի օր դուք կկարդաք դրանք: Թեկուզ այստեղ՝ համացանցում: Իհարկե, ճիշտը ԳԻՐՔՆ է, բայց այնուամենայնիվ ես հասկանում եմ, որ մենք ապրում ենք անհասկանալի ժամանակներում: Ես հաճախ եմ ճամփորդում և չափազանց ուրախանում եմ, երբ տեսնում եմ հոլանդացի, չինացի կամ ռուս ծերունիների կամ աչոնիկների, ովքեր նստած են օդանավում, գնացքում, կամ կանգառում՝ ձեռքներին մի գիրք: Կարևոր չէ՝ ում գիրքը, կարևոր չէ՝ ինչի մասին, կարևորն է, որ մարդիկ կարդում են ու կարդում են հենց ԳԻՐՔ:

Այնուամենայնիվ, գրի բովանդակությունը, իմաստն ու էությունը նույնն է թե տպագիր, թե էլեկտրոնային տարբերակներում:

Ես կարծում եմ, որ գրողի առաքելությունը մեկն է՝ ընթերցողի կյանքը դարձնել բարի և հետաքրքիր: Բայց դրա համար պետք է բարեկամանալ ընթերցողի հետ:

ԵՎ ահավասիկ, ես ձեզ բարեկամության ձեռք եմ մեկնում: Իսկ իմ հերոսները անհամբեր են ձեզ հետ ծանոթանալու:

Այն, ինչ նրանք պիտի փոխանցեն ձեզ, վստահ եմ, որ դուք առանց այդ էլ գիտեք. պետք է ապրել ազատ ու անպայման ուժեղ լինել: Միայն թե և ազատությունը, և ուժը պետք է սահման և չափ ունենան: Այնքան, որ ոչ մի դեպքում չվնասեն այն ամենին, ինչը որ արժանի չէ, որ իրեն վնասեն. մարդուն, ճնճղուկին, իշուկին, ծաղկին ու անգամ քարերին, որոնց միջից անսպասելի բուսել է ծաղիկը: Միակ բանը, որ սահման չունի՝ բարությունն է: Ավելի ճիշտ՝ միակ բանը, որ պետք է սահման չունենա՝ բարությունն է:

Ձեզ՝ սիրուն ընթերցանություն: